สาลายน้ำเสีย
เป็นวิธีทำน้ำจากขุบถ่ายของเสียทำให้เป็นน้ำดื่มที่มีคุณภาพได้อย่างถูกต้อง
(จาก รีดเดอร์ ไดเจสต์ ก.ค. 1917)
แปลโดย ส. คุปต์
ทะเลสาบตาโฮที่ล้อมรอบด้วยภูเขาและสวยงามที่สุดแห่งหนึ่งในโลกที่เทียบกับทะเลสาบเครเอตของโอเรกอน และทะเลสาบไบคาลของรัสเซีย ทะเลสาบแห่งนี้อยู่ในเนวาดและเป็นแหลมยื่นเข้าไปรัฐคาลิฟฟอเนีย แคปทั่น จอน ซี เฟรมองต์เป็นคนขาวคนแรกทีได้มองเห็นความงดงามของมั เมื่อปี 1944 ต่อมารคทะเวนจึงเขียนถึงทะเลสาบแห่งนี้ว่า เป็นภาพที่งดงามที่สุดในโลกจะพึงจะสามารถมีได้
พึ่งจะมาสิบกว่าปีนี้เอง (ค.ศ.1971) เริ่มมีการรณรงค์ในการที่จะไม่ให้ทะเลสาบแห่งนี้เสีย ซึ่งจะเป็นการทำให้ยากที่จะแก้ไข เนื่องจากทะเลแห่งนี้ลึกและมีน้ำมากมายพอที่จะไหลบ่าท่วมเมืองคาลิฟฟอเนียสูงถึง 14 นิ้วได้ ธรราชสติจะต้องใช้เวลานานถึง 600 ปี จึงจะทำให้น้ำเสียจากมลภาวะนี้ได้ บัดนี้ การรณรงค์ภาวะมลพิษของน้ำในทะเลสาบก็ชนะแล้ว และได้มีวิธีการที่จะออกเทศบัญญัติในการที่จะทำให้น้ำเสียนี้หมดไป ทำให้น้ำของเราสอาดขึ้น
ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1950 ประชาชนชายฝั่งทะเลสาบยาวถึง 21 ไมล์ ทำให้เกิดการระบายของเสียจากมนุษย์ทางใต้ของทะเลสาบโตโฮ คือที่คาลิฟอเนีย จำเป็นจะต้องกำจัดไป ถังส้วมเล็กๆจะต้องเปลี่ยนใหม่
ประมาณ 99 เปอเซ็นต์ของของที่ขับถ่ายออกมานั้นเป้นน้ำบริสุทธิ์ มีเพียงสักเปอเซ็นต์เดียวที่ไม่บริสุทธิ์ ใช้ถังใหญ่สำหรับนอนก้นและถัง ใช้ถังต่อมาเป็นถังอากาศ การกำจัดขั้นที่ 1 และ 2 ก็เอาโคลนอุจาระซึ่งมีเกือบเจ็ดในแปดของถังทั้งหมดออก ซึ่งเอารไปใช้ใหลุมหรือบ่อ ส้วนหนึ่งอีกเปอเซ็นต์นั้นเอาไปผสมน้ำสำหรับเป็นปุ๋ยเพราะจะมีฟอสฟอรัส ไนโตรเจน ปุ๋ย ซึ่งใช้ใส่ก้นหลุม ส่วนหนึ่งในแปดของน้ำที่ไหลออกมานั้นมีฟอสฟอรัส ไนโตรเจน แล้วยังมีพวกอาหารพืชอื่ๆ ที่นี่เอาน้ำอย่างนี้ไปพ่นลงบนพื้นดินหวังที่จะให้มันซึมเข้าไปให้ดินกรองของเสียก่อน แทนที่จะปล่อยให้ไปตกอยู่ในลำน้ำลำธารอื่นๆ ซึ่งมีถึง 67 ลำธาร ที่ทะเลสาบแห่งนี้เสียเพราะไม่สามารถจะพ่นน้ำออกไปได้ถึงวันละ 750,000 แกลลอน เลยทำให้เกิดกลิ่น เป็นฟอง และผุดเป็นปุดๆ มีน้ำเสียไหลออกมาล้นพื้นดินแทนที่จะซึมลงไปในพื้นดิน คนงานต้องขุดรางเพื่อให้ไหลลงบ่อ ปรากฏว่าในวันแรงงานปี 1961 มีน้ำเสียไหลลงสู่ทะเลสาบถึง 2 ล้านแกลลอน